Οι επιστήμονες φαίνεται πως επιτέλους θέτουν ένα τέλος στην μακροχρόνια διαμάχη τους σχετικά με τον βασικό μηχανισμό που βρίσκεται πίσω από τις περιοδικές «εποχές των παγετώνων» στη Γη κατά τα τελευταία δυόμιση εκατομμύρια χρόνια. Οι αιτίες για τους πάγους που έρχονται και φεύγουν κατά περιόδους, συνδέονται τελικά με τις μικρές μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία (και όχι στο διοξείδιο του άνθρακα), οι οποίες προκαλούνται από περιοδικές προβλέψιμες μεταβολές στον άξονα περιστροφής του πλανήτη μας, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Πίτερ Κλαρκ, καθηγητή γεωεπιστημών του πολιτειακού πανεπιστημίου του Όρεγκον, σε σχετική εργασία τους στο περιοδικό «Science», συμπεραίνουν ότι οι γνωστές ταλαντεύσεις στην περιστροφή της Γης προκάλεσαν τα επίπεδα των πάγων παγκοσμίως να φθάσουν στο αποκορύφωμά τους πριν 26.000 χρόνια, να σταθεροποιηθούν επί 7.000 χρόνια και μετά να αρχίσουν να λιώνουν πριν 19.000 χρόνια, ώσπου η τελευταία εποχή των παγετώνων τερματίστηκε.

Το αρχικό λιώσιμο των πάγων προκλήθηκε από την αύξηση της ηλιακής ακτινοβολίας και όχι από τις μεταβολές στο επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα ή στις θερμοκρασίες των ωκεανών, όπως μερικοί επιστήμονες είχαν υποστηρίξει τα τελευταία χρόνια.

«Η ηλιακή ακτινοβολία ήταν η 'σκανδάλη' που πυροδότησε το λιώσιμο των πάγων, αυτό είναι πια σίγουρο», δήλωσε ο καθηγητής Πίτερ Κλαρκ. «Υπήρξαν επίσης αλλαγές στα επίπεδα του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα και στην κυκλοφορία των ωκεανών, όμως αυτές συνέβησαν αργότερα και απλώς ενίσχυσαν μια διαδικασία που ήδη είχε ξεκινήσει».

Τα συμπεράσματα αυτά είναι σημαντικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επειδή θα επιτρέψουν στους ερευνητές την καλύτερη κατανόηση του πώς λιώνουν οι πάγοι λόγω των μεταβολών στην ηλιακή ακτινοβολία και έτσι θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να προβλέψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το πώς θα αντιδράσουν οι πάγοι της Γης στο μέλλον.

Οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν τις αλλαγές στον άξονα περιστροφής της Γης σε βάθος 50 εκατ. ετών στο παρελθόν. Οι αλλαγές αυτές προκαλούνται κυρίως από τη βαρυτική επίδραση των μεγαλύτερων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, όπως ο Δίας και ο Κρόνος, που έλκουν τη Γη με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους στη διάρκεια χιλιάδων ετών.

Η συνδυασμένη αυτή επίδραση μπορεί να μεταβάλει τον άξονα της Γης -και άρα τον τρόπο που ο πλανήτης μας «γέρνει» προς τον ήλιο- μέχρι και δύο μοίρες στη διάρκεια μεγάλων χρονικών περιόδων. Αυτό έχει ως συνέπεια να αλλάζει ο τρόπος (η γωνία) που η ηλιακή ακτινοβολία πέφτει πάνω στον πλανήτη μας. Αυτές οι μικρές μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία ήσαν αρκετές για να πυροδοτήσουν αλλεπάλληλες εποχές παγετώνων κατά τα τελευταία δυόμιση εκατομμύρια χρόνια, οι οποίες έφτασαν στο αποκορύφωμά τους κάθε περίπου 100.000 χρόνια.

Κάποια στιγμή στην εποχή μας, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Γη θα πρέπει αργά-αργά να βγει από την μακρόχρονη περίοδο που τώρα βιώνει ανάμεσα σε δύο παγετωνικές εποχές -και η οποία έχει κρατήσει περίπου 10.000 χρόνια- και να αρχίσει ξανά να εισέρχεται σταδιακά στις συνθήκες εκείνες που τελικά θα την οδηγήσουν στην επόμενη εποχή των πάγων - εκτός και κάποιες άλλες δυνάμεις καθυστερήσουν ή και σταματήσουν αυτή τη διαδικασία.

πηγή : www.kathimerini.gr

Απρόσμενη επιδείνωση του κλίματος αναδεικνύουν νέες έρευνες

Επιστημονικά ευρήματα αναφέρουν επιτάχυνση των ακραίων καιρικών φαινομένων που καθιστούν ανεπίκαιρες τις προβλέψεις της IPCC. Λίγους μήνες πριν από την σύνοδο του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη, συνάντηση κομβικής σημασίας για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών από τη διεθνή κοινότητα, επιστημονικό κλιμάκιο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την επιτάχυνση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Η επιστημονική αυτή ομάδα ανέφερε ότι η υπερθέρμανση ξεπερνά ακόμη και τις πιο αρνητικές προβλέψεις πρόσφατης έκθεσης της IPCC. Εκεί αναφέρεται ότι εάν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης δεν περιοριστεί, η εμφάνιση ενός «εξολοθρευτικού» μείγματος ξηρασιών, ασθενειών και ακραίων καιρικών συνθηκών μέχρι το τέλος του αιώνα, είναι ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο. «Πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχουν μεγάλα χρονικά περιθώρια», λέει χαρακτηριστικά ο Τζον Αστον, κορυφαίος κλιματικός επιστήμονας στη Βρετανία. Το πιο ανησυχητικό, συμφωνούν οι επιστήμονες, είναι ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα -κυρίως η καύση άνθρακα, αερίου και ελαίων- θα μπορούσε να δώσει το έναυσμα για υπερθέρμανση η οποία δεν μπορεί να αντιστραφεί. Η συρρίκνωση των πάγων της Αρκτικής και η απελευθέρωση δισεκατομμυρίων τόνων αερίων του θερμοκηπίου από τα αρχέγονα παγωμένα στρώματα είναι ενδείξεις ότι το φαινόμενο αυτοτροφοδοτείται συνεχώς. Πέραν των εκτιμήσεων της IPCC η άνοδος της θάλασσας Την ίδια στιγμή, οι επιστήμονες φαίνεται να συμφωνούν στο ότι τα επίπεδα της θαλάσσιας στάθμης θα αυξηθούν τουλάχιστον κατά ένα μέτρο μέχρι το 2010, πάνω από το διπλάσιο συγκριτικά με τις εκτιμήσεις της IPCC. «Η αύξηση της θαλάσσιας στάθμης κατά ένα ή δύο μέτρα θα είναι εξαιρετικά καταστροφική για την Κίνα. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι σ' αυτήν την περίοδο ότι πλήττει την Κίνα αποτελεί μεγάλο πλήγμα και για τον υπόλοιπο κόσμο». Η συνάντηση αυτή των επιστημόνων έρχεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή πριν από τη σύνοδο της Κοπεγχάγης καθώς 2.000 ερευνητές από 80 χώρες, πολλοί εκ των οποίων είναι κορυφαία στελέχη της IPCC, συγκεντρώνουν επικαιροποιημένα στοιχεία για τις κλιματικές αλλαγές και συζητούν σχέδια έγκαιρης αντιμετώπισης τους. Μεταξύ των πρόσφατων ευρημάτων που θα απασχολήσουν την επιστημονική κοινότητα, είναι η συνεχιζόμενη μείωση του Ph των ωκεανών που προκαλείται από τις κλιματικές αλλαγές και είναι υπεύθυνη για την εξαφάνιση μικροοργανισμών που απορροφούν τεράστια ποσά διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Οι περισσότεροι ερευνητές συμφώνησαν ότι μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου όπου θα γίνει η σύνοδος στην Κοπεγχάγη, η μελέτη της IPCC, αν και πρόκειται για αξιόλογη έρευνα, θα είναι ανεπίκαιρη λόγω των καινούριων στοιχείων που αναδεικνύονται από έρευνες. πληροφορίες από AFP

2 βαθμούς κελσίου ανέβηκε η θερμοκρασία στη Μεσόγειο κιόλας!!

 Στο Αιγαίο, συγκεκριμένα, η θερμοκρασία των υδάτων είναι 2 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη απ' ό,τι πριν από 20 χρόνια και τροπικά είδη έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις θάλασσές μας

 Η θερμοκρασία της θάλασσας αγγίζει... τροπικά επίπεδα και οι επιστήμονες φοβούνται ότι τα νερά που βρέχουν τη Νότια Ευρώπη και βέβαια την Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά τα ίδια. Τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με το χρονικό ενός... προαναγγελθέντος καταστροφικού μέλλοντος της Μεσογείου κρούουν αυτή τη φορά ιταλοί ερευνητές. Ειδικοί του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών (Consiglio Nazionale delle Ricerche, CNR) της γείτονος χώρας αναφέρουν ότι με βάση τις τελευταίες μετρήσεις τους καταγράφουν ένα άκρως θερμό παρόν για τη Μεσόγειο με θερμοκρασίες επιφανείας της θάλασσας της τάξεως των 27 βαθμών Κελσίου κατά τη θερινή περίοδο - δύο βαθμούς δηλαδή υψηλότερες από τις μέσες φυσιολογικές για την εποχή. Σύμφωνα μάλιστα με τους ιταλούς ερευνητές, σε ορισμένες περιοχές της Αδριατικής, και κυρίως στις νότιες και στις ανατολικές, η θερμοκρασία των επιφανειακών υδάτων φθάνει τους 28 βαθμούς Κελσίου, επίπεδο επάνω από το οποίο μιλάμε για νερά τροπικών θαλασσών! Και όλα αυτά ενώ, όπως συνέβη και στη χώρα μας, το συγκεκριμένο καλοκαίρι δεν ήταν τόσο ζεστό όσο προηγούμενα, όπως π.χ. το περυσινό, σημειώνουν οι επιστήμονες. Και οι έλληνες ειδικοί έχουν μετρήσει, βλέπουν μέση αύξηση της θερμοκρασίας των επιφανειακών υδάτων του Αιγαίου κατά 2 βαθμούς Κελσίου μέσα στα τελευταία 20 χρόνια. 

Σε τι μεταφράζεται αυτό; Μακροπρόθεσμα μένει να αποδειχθεί, ωστόσο οι τροπικοί θαλάσσιοι οργανισμοί που έχουν ήδη βρει «κατοικία» στις μεσογειακές και ελληνικές θάλασσες μάλλον δίνουν μια πρώτη γεύση της... ζεστής εικόνας που σκιαγραφείται στα νερά που μας περιβάλλουν. Τα σχόλια - θερμά ή μη - δικά σας, αν και μάλλον εκείνο που απαιτείται είναι να πάρουμε όλοι και σε όλα τα επίπεδα θερμά το ζήτημα...

ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ

Πολλοί από εμάς δε γνωρίζουμε ότι η επαναχρησιμοποίηση
πλαστικού μπουκαλιού είναι αιτία δηλητηρίασης.

Από άγνοια, σίγουρα, χρησιμοποιούμε συνεχώς το ίδιο
πλαστικό μπουκάλι, είτε στο αυτοκίνητο, είτε στη
δουλειά μας. Αυτό δεν ενδείκνυται καθόλου.
Μας προειδοποιεί το γεγονός του θανάτου ενός 12χρονου
κοριτσιού από το Ντουμπάι, το οποίο κορίτσι,
χρησιμοποιούσε καθημερινά πηγαίνοντας στο σχολείο το
ίδιο μπουκάλι για 16 μήνες.
Με δυο λόγια το πλαστικό (πολυαιθυλένιο τερερφθαλάτη ή
PET) εμπεριέχει εν δυνάμει καρκινογόνα στοιχεία
(διθυλοδροξυλαμίνη ή DEHA). Τα πλαστικά μπουκάλια
είναι ασφαλή μόνο για μία χρήση. Αν χρειαστεί να το
χρησιμοποιήσουμε περισσότερο, το διάστημα δεν πρέπει
να ξεπεράσει τη μια βδομάδα, δεδομένου ότι δε θα το
αφήσουμε σε μέρος με υψηλή θερμοκρασία.
Επαναλαμβανόμενο πλύσιμο ή ξέπλυμα του μπουκαλιού
μπορεί να δημιουργήσει αλλοίωση της χημικής σύνθεσης
του πλαστικού και τα καρκινογόνα στοιχεία να
διαρρεύσουν στο νερό, το οποίο θα πιούμε.
Συνεπώς, ενδείκνυται να χρησιμοποιούμε μπουκάλια, τα
οποία είναι κατασκευασμένα για πολλές χρήσεις, π.χ.
γυάλινα.


ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ : Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

το οικοσύστημα της Μεσογείου υπερβολικά φωρτομένο με πλαστικά

Σε απέραντο σκουπιδότοπο έχει μετατραπεί η Μεσόγειος, σύμφωνα με τελευταία έρευνα της Γκρινπίς, που διεξήχθη ύστερα από αίτημα του Πανεπιστήμιου του Εξιτερ. Η λεκάνη της Μεσογείου -και ιδιαίτερα το βορειοδυτικό τμήμα της, δηλαδή κυρίως οι θάλασσες Γαλλίας, Ισπανίας και Ιταλίας- έχει τη θλιβερή πρωτιά της πιο μολυσμένης, με πλαστικά και σκουπίδια κάθε είδους, θάλασσας του κόσμου!

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Κάτω από την επιφάνεια των ωκεανών και των θαλασσών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης εντοπίζονται 6.5 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών. Μόνο στη Μεσόγειο η συγκέντρωση πλαστικών απορριμμάτων υπολογίζεται σε... 2.000 ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο!!!

Οπως καταδεικνύει η έρευνα, η πλειονότητα των πλαστικών που επιπλέουν στη Μεσόγειο είναι σακούλες και μπουκάλια. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα συγκεκριμένα απορρίμματα χρειάζονται τουλάχιστον 450 χρόνια για να αποσυντεθούν! Ανησυχία, επίσης, προκαλεί το γεγονός ότι η μόλυνση είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που φαίνεται, αφού το 70% των πλαστικών απορριμμάτων έχει κατακαθίσει στον βυθό της θάλασσας. Εμείς είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε μόνο το υπόλοιπο 30% (το 15% κατακλύζει τις παραλίες της Μεσογείου, ενώ το άλλο 15% επιπλέει στην επιφάνεια)! Εκτός όμως από σακούλες και πλαστικά μπουκάλια, τα ακάθαρτα νερά μολύνονται από κάθε είδους σκουπίδι. Ενδεικτικά αναφέρουμε: μπαλάκια γκολφ, πιάτα, μαχαίρια, πιρούνια, οδοντόβουρτσες, κράνη, σωλήνες, παιδικά παιχνίδια, προφυλακτικά, σύριγγες και σύνεργα ψαρέματος.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της συγκεκριμένης καμπάνιας, Μάριο Ροντρίγκεζ, «η αντίληψη ότι η Μεσόγειος είναι καθαρή θάλασσα είναι λανθασμένη.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, οι παραλίες καθαρίζονται τακτικά. Αν όμως κάποιος κάνει μια βόλτα σε μια παραλία (της Μεσογείου) την περίοδο Σεπτεμβρίου-Μαϊου, το μόνο που θα βρει θα είναι πεταμένα σκουπίδια κατά μήκος της ακτής».

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση, επισημαίνουν οι ειδικοί, οφείλεται στο γεγονός ότι η Μεσόγειος είναι περίκλειστη θάλασσα και περιβάλλεται από χώρες βιομηχανοποιημένες, με υψηλά επίπεδα τουρισμού και εμπορίου.

Τραγικά, επίσης, για το οικοσύστημα της Μεσογείου είναι και τα πορίσματα μιας άλλης, πρόσφατης έρευνας, σύμφωνα με την οποία το 75% του πληθυσμού των καρέτα-καρέτα έχουν καταπιεί τουλάχιστον μία φορά μια πλαστική σακούλα στη ζωή τους!!!

Τα πλαστικά λειτουργούν ως χημικό σφουγγάρι

Τα πράγματα έχουν πάρει μία απειλητική τροπή. Τα πλαστικά μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα είδος "χημικού σφουγγαριού" αφού συγκεντρώνουν μερικούς από τις πιο επικίνδυνες χημικές ενώσεις του πλανήτη: τα POPs. Έτσι, κάθε θαλάσσιο είδος που τρώει αυτά τα πλαστικά υπολείμματα, καταναλώνει και τοξικές ουσίες.

Η δίνη του βόρειου Ειρηνικού είναι μία από τις πέντε μεγαλύτερες θαλάσσιες δίνες αλλά το πρόβλημα του στροβίλου σκουπιδιών συναντάται και σε άλλους ωκεανούς. Η Θάλασσα των Σαργασών είναι μία περιοχή του Ατλαντικού που είναι γνωστή για τη μικρή κυκλοφορία των νερών της. Μετά από έρευνα διαπιστώθηκε υψηλή συγκέντρωση πλαστικών στα νερά της. Δεν επιπλέουν όλων των ειδών τα πλαστικά. Στην πραγματικότητα, το 70% των πλαστικών βουλιάζουν στο βυθό. Στη Βόρεια Θάλασσα, οι Ολλανδοί επιστήμονες μέτρησαν 110 περίπου απορρίμματα για κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο της θαλάσσιας επιφάνειας που συνολικά φτάνουν το απίστευτο νούμερο των 600 χιλιάδων τόνων μόνο για τη Βόρεια Θάλασσα. Αυτά τα πλαστικά κατακλύζουν το βυθό και σκοτώνουν οποιαδήποτε μορφή θαλάσσιας ζωής.
.

Μόνη ελπίδα τα παιδιά

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - κυρίως της νέας γενιάς- είναι το Α και το Ω για να σταματήσουν να υπάρχουν χωματερές στον βυθό, τονίζουν οι επιστήμονες. Μόνο αν γίνει στάση ζωής η προστασία του περιβάλλοντος θα σταματήσει η ρίψη απορριμάτων στη θάλασσα.
Ακόμη μία λύση που θα βοηθούσε, προσθέτουν, είναι να καταργηθεί η χρήση της πλαστικής σακούλας η οποία χρειάζεται πολλά χρόνια για να αποσυντεθεί, σε αντίθεση με τις χάρτινες. Σημαντικό είναι επίσης να σταματήσει η ανεξέλεγκτη απόρριψη σκουπιδιών στις όχθες των ποταμών αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτά καταλήγουν στις θάλασσες.

"Δίνη των Σκουπιδιών" ή "Μωσαϊκό Σκουπιδιών της Ανατολής"

Η υποτροπική δίνη του Βόρειου Ειρηνικού καλύπτει μία μεγάλη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού στην οποία το νερό κινείται κυκλικά δημιουργώντας αργή δίνη σε μορφή σπείρας. Οι άνεμοι είναι ασθενείς. Τα ρεύματα έχουν την τάση να παρασύρουν οτιδήποτε επιπλέει στο κέντρο της δίνης με τη χαμηλή ενέργεια. Δεν είναι πολλά τα νησιά όπου μπορούν να ξεβραστούν αυτά τα σκουπίδια. Έτσι, συσσωρεύονται μέσα στη δίνη σε τρομαχτικές ποσότητες: υπολογίζεται πως σε κάθε κιλό φυσικού πλαγκτόν αντιστοιχούν έξι κιλά πλαστικού. Μία επιφάνεια σαν το Τέξας στροβιλίζεται αργά σαν ρολόι. Ο στρόβιλος αποκαλείται και "Τροχιά των Σκουπιδιών της Ασίας", "Δίνη των Σκουπιδιών" ή "Μωσαϊκό Σκουπιδιών της Ανατολής".

Τα μεγαλύτερα πλαστικά κομμάτια είναι πιθανό να φαγωθούν από θαλασσοπούλια και άλλα ζωικά είδη που τα περνούν για λεία. Πολλά θαλασσοπούλια και τα μικρά τους έχουν βρεθεί νεκρά, με το στομάχι τους γεμάτο από πλαστικά αντικείμενα όπως καπάκια από μπουκάλια, αναπτήρες και μπαλόνια. Στη Χαβάη βρέθηκε νεκρή μία θαλάσσια χελώνα που είχε στο στομάχι και το έντερό της πάνω από χίλια κομματάκια πλαστικού. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από ένα εκατομμύριο θαλασσοπούλια και πάνω από εκατό χιλιάδες θηλαστικά της θάλασσας και θαλάσσιες χελώνες πεθαίνουν κάθε χρόνο επειδή καταπίνουν κομμάτια πλαστικού ή μπερδεύονται σε αυτά.

Τα θαλάσσια είδη μπορεί να εγκλωβιστούν σε πεταμένα δίχτυα ή πετονιές. Ακόμη και μικρά είδη μεδουσών είναι πιθανό να παγιδευτούν μέσα σε πλαστικά νήματα ή να φάνε μικρά πλαστικά απορρίμματα που επιπλέουν στο νερό